Oldukça masumhane bir hikaye ama...                                                        

ABUZİDDİN EFENDİ                                                        

Abuziddin efendi köyde çok sevilen bir kişiydi. Köy erkeklerine ib-

ni Sinan`ın kitaplarından haram, helal, doğruluk, iyilik ve de fit- 

nelik hakkında uygulamalı dersler verirdi. Köy kadınlarına da si- 

cimle örgü, yemek, çocuk bakımı, ev ekonomisi, sağlık , nakış ve di-

kişle ilgili muazzam bilgiler verirdi. Köydeki bütün çocukları el-

ma şekeri ile sevindirir, çeşitli kitaplardan onlara masallar hikaye- 

ler ve arada bir fırsatını buldukça hepsini meydana toplar birlikte si- 

nemaya götürürdü. Evinin bahçesinde yeşil biber, domates ve patlıcan e- 

kerdi. Bu onun en büyük zevkiydi. Topladığı patlıcan ve biberleri gö- 

mer, toprağın altında pişirirdi. Sonra da onları tek tek zevkle keçi sü- 

tüne sokar, tadına doyamazdı. Bu onun en güzel yöntemlerinden biriydi. Am-

ma en çok da yemesini severdi, bayağı göbekliydi. Kurufasulye pilav ve ca- 

cığı görünce ağzının suyu akardı. Üstüne başına çok önem verir ve ta- 

radığı saçlarını briyantinle şekillendirirdi. Kravatlarını ütüler ku- 

şaklarını beline dolardı. Abuziddin efendi olgun yaşta öldü. Ama ya-

şam boyunca millete hizmet etti. Elinden düşüremediği fil dişi ta- 

rağı mezarının üstünde bir abide gibi durur.                                                        

 

Okuma yöntemini değiştirince neler oluyor.. (Bir de birer satır atlayarak okuyun bakalım)